Sárindin eðlileg í óeðlilegu ástandi

Sárindi og reiði eru afar eðlileg viðbrögð við þessu óeðlilega ástandi í heimi bankamanna. Þetta eru næstum því sömu viðbrögð og við öðrum áföllum. Gangi ykkur vel að vinna úr þessu með skynsemi og ræktarsemi hvert við annað og umhyggju.

Bankamenn í tilfinningarússi

Blessunaróskir til bankamanna og þakkir

Það líður ekki sá dagpartur að ég hugsi ekki til fólksins sem þjónað hefur okkur í bönkunum og annars staðar í fjármálaheiminum. Það er að lyfta Grettistaki á hverjum degi þessar vikurnar og kemur síðan heim og býr þá við sömu kjör og við hin. Það er ekki annað að sjá en flest allir landsmenn hafi orðið fyrir verulegum áhrifum af sviptingunum í bankaheiminum og viðskiptalífinu almennt.

Þessi brotsjór hefur sannarlega laskað bankaheiminn og þar um borð eru bankastarfsmenn og viðskiptavinir þeirra. Samt eru það bankamenn og fjármálasérfræðingar sem við treystum á að standi sig og leiti úrræða. Og við biðjum bankamenn líka að róa okkur og gæta okkar hagsmuna. Það er eins gott að þau séu vel sjóuð og vel búin. Annar væru þau eins og björgunarsveitarmaður sem kæmi illa klæddur út í ofviðrið. Hann er ekki til margra hluta.

Herra Karl biskup hefur lagt áherslu á boðskapinn um trú, von og kærleika. Í mínum huga gætum við snúið þessu þannig að við þurfum að hafa trú á bata, von um meira ljós og kærleika til náungans til að við komust þangað sem við vonum að við náum.

Gat ekki farið öðruvísi eftir forsetaviðtalið við Davíð

Ég fékk hroll þegar ég heyrði yfirlýsingagleði Davíðs Oddssonar í Kastljóssþættinum. Nú hefur framganga hans náð nýjum hæðum í "ég vissi það allan tíman" hugsunargangi. Traustasti bankinn okkar gat ekki einu sinni haldið velli í þessum ólgusjó með slík vinnubrögð. Fór virkilega enginn að ræða við Englendinga? Hvað er þetta með samskiptin við önnur lönd? Það virðast allt of margir lifa í sápukúlu í þessum háu embættum fyrst svona gat farið fyrir banka með allt í skilum.

Bankastarfsmenn, þið eigið þakkir skilið fyrir baráttuna en enginn má við mörgum ómögulegum aðstæðum. Nú held ég að við þurfum öll að biðja Guð að blessa bestasta landið okkar Ísland.

Tek undir tillögu Samfylkingarmanna um mannaskipti í bankastjórn Seðlabankans.

FME yfirtekur Kaupþing

Verum samstíga þeim sem stíga í rétta átt!

Já, sæll! Nú er um að gera að vera samstíga þeim sem stíga skref í rétta átt. Það væri mikið batamerki fyrir vaxtastefnuna á Íslandi.

Skref í rétta átt

Margir þurfa að líða fyrir þetta skipbrot efnishyggjunnar

Það er ekki annað að sjá en menn séu að vinna gríðarlega vinnu til að bjarga því sem bjargað verður í hremmingunni í bankakreppunni. Nú er skynsamlegast að hafa ekki uppi stór orð eða alhæfa of mikið, en við þurfum sannarlega að meta stöðuna sem upp er komin í efnahagslífi þjóðarinnar og umheimsins.

Þetta á eftir að reynast óskapleg áminning um hverfulleikann og hefur áhrif á afkomu og efnahag mjög margra. Hjá mörgum er þetta stór skellur en snertir alla landsmenn. Við þurfum samt að átta okkur á að þetta eru peningar en hremmingarnar varða ekki líf og heilsutjón. Ég finn til þeim sem hafa sett allt sitt traust á eignir eða efnisleg gæði, því hjá þeim er áfallið mjög mikið. Nú er um að gera að halda ró sinni og skerpa á skilningi okkar á raunverulegum undirstöðum í lífinu, þ.e.a.s. í hverju er hald og hvað er öruggt í lífinu. Þetta er mikið skipsbrot fyrir efnis­hyggjuna, en efnishyggja sem slík hefur verið gríðarlega öflug og áberandi í gildismati fólks. Ekki síst í allri þessari miklu umfjöllun um verðmæti, eignir og umsvif. Það eykur á áfallið hvað þetta virðist hafa skipt fólk miklu og hvað fjármálaumræða hefur verið þessari þjóð hugleikin undanfarin ár.

Það er ekki ólíklegt að fólk eigi eftir leita til kirkjunnar og ýmissa ráðgjafa en það er alveg ljóst að áhyggjur fólks eru margvíslegar. Sumir eru að sjá stórar eignir sínar gufa upp, þessi þróun hefur áhrif á rekstur fyrirtækja og svo eru það þeir sem eru skuldugir. Verðtryggð lán hafa verið að vaxa og alveg sérstaklega lán í erlendri mynt. Ætli það reyni ekki á alla þætti samfé­l­agsins og komi bæði fram strax og seinna hjá nær öllum landsmönnum. Ég tek undir það sem ráðherrar ríkisstjórnar hafa sagt. Mikilvægast af öllu er að standa vörð um fjölskylduna, skuldastöðu heimila og bjarga húsnæði fólksins í landinu. Það þarf að gæta að almenn­ingi, innlánum sem útlánum, og sparnaði fjölskyldufólksins. Og svo þarf að muna það líka að láta þetta ekki þrúga heimilislífið og það þarf að vernda bernskuna fyrir öllum þeim bölmóði sem gæti verið eðlilegur fylgifiskur kreppunnar. 

Ég hef sérstakar áhyggjur af bændum vegna skuldsetningar á bújörðum og húsum. Það ætti ekki að vera því við þurfum að leggja áherslu á frumatvinnuveginn í landinu og sjávarútveg.  Þar liggja ótrúleg verðmæti sem hafa aukist aftur að vægi fyrir þjóðina í heild.

Óvissan virðist versti óvinurinn, en fé misjafnlega bundið

Það er ljóst af þessum viðtölum að óvissan fer verst í fólk einsog alltaf, en alveg sértaklega þá sem hafa einmitt verið að tryggja sér öruggari afkomu í framtíðinni. Innlán og útlán eru svolítið annað en verðbréfasjóðir og það væri kostur ef fréttafólk greindi þarna á milli. Í mínum huga hefur alltaf verið erfitt að drífa út fé úr verðbréfasjóðum einn, tveir og þrír. Þeir eru annars eðlis og innistæður í þeim misjafnlega bundnar í venjulegu árferði. Eigum við ekki að minnka tjónið með því að sýna stillingu - og líka fréttafólk!

Það getur leitt til mjög alvarlegrar stöðu í þjóðfélaginu ef grafið er undan tiltrú fólks, því við þrífumst sem samfélag á því að treysta. Ég vil hvetja fólk til að hrapa ekki að niðurstöðu án þess að skoða það vel hvert stefnir í raun og veru. Augnabliks angist er skiljanleg en viðbrögð okkar við ástandinu í fjármálaheiminum geta jafnvel orðið til að auka á vandræðin og tapið.

Vonandi hefur fólk ekki sett of mikið traust á verðbréfin og vonandi hefur enginn talið fé sitt alveg öruggt í slíkum sjóðum eða hlutafé.

Vonandi verður þessi þróun ekki að algjöru skipbroti efnishyggjunnar, því það er nóg að hafa verið minnt óþægilega á það að við eigum ekki að setja traust okkar á efnisleg gæði í heiminum þegar öllu er á botninn hvolft.

Reiðir viðskiptavinir Landsbankans

Og hver hefur eftirlit með FME?

Guð láti gott á vita, en ég fer strax að sakna réttra eigenda Landsbankans, Björgólfs vinar míns og manngæsku hans.

Nú spyr ég hver hefur eftirlit með eftirlitsstofnuninni? Verðum við ekki að flýta okkur aðeins hægar í þessum efnum svo þetta verði ekki eftirlitslaust klúður?

Svo sýnist mér það vera "ömurlega íslenskt" að ætla að taka erlendu íbúðalánin yfir til Íbúðalánasjóðs á genginu sem þau voru tekin á. Það fólk er búið að græða á hagstæðum gengismun þangað til í fyrra, en hækkun þessara lána síðasta hálfa annað árið hefur m.a. haft mikil áhrif á vísitöluna sem hækkar lánin okkar hinna sem eiga þau í krónum. Ef íslensku íbúðalánin verða tekin yfir líka hlýtur lánskjaravísitalan að vera leiðrétt á þeim.

FME stýrir Landsbankanum

Þetta er auðvitað líka alveg rétt, en ...

Hér er frétt úr vísi.is sem var undir fyrirsögninni: Páfinn gagnrýnir fjármálahrunið. Ætli það sé ekki réttara að segja sem svo að hans heilagleiki gagnrýni það á hverju fólkið hafi grundvallað lífsgildi sín. Ég þekki nokkuð marga sem lifa grandvarlega í Guði en hafa líka tekið þátt í viðskiptum og verið virk í fjármálaheiminum. Hvað með hinn trúa og dygga þjón sem ávaxtaði fé húsbónda síns vel?

 

"Benedikt páfi sextándi segir að fjármálakreppan í heiminum sé til marks um hve eftirsóknin eftir peningum og veraldlegum frama sé lítils virði . Páfi sagði í dag að peningahrunið og gjaldþrot bankanna sýndi að fólk ætti ekki að byggja líf sitt á peningum heldur ætti grundvöllurinn að vera guðs orð. Páfi sagði í ávarpi á fundi biskupa í Vatíkaninu að þeir sem sæktust eftir frama og peningum byggðu hús sín á sandi."

Geir H. Haarde sterkur leiðtogi á ögurstund

Framganga og röggsemi Geirs H. Haarde ber vott um ábyrgð og umhyggju fyrir almenningi í landinu á einhverjum mestu krepputímum í fjármálaheiminum. Meðan áherslan er öll á innlán og útlán einstaklinga og fyrirtækja og íbúðarlánin í landinu er full ástæða til að hvetja fólk til að flykkjast um þessi úræði. Tíðindi dagsins eru alvarleg en við eigum að sýna samstöðu og æðruleysi þegar mikið reynir á. Það koma síðar tímar þegar hægt verður að þrefa um keisarans skegg. Eru ekki Íslendingar alltaf bestir þegar mest á reynir. Það hef ég reynt í gegnum tíðina og í öllum áföllum og vona að fólk muni almennt eftir því úr hverju við erum gerð.

Og svo niður með stýrivexti og verðbólguna í samstilltu átaki Evrópuþjóðanna allra!!

Skuldir bankanna þjóðinni ofviða

Missum ekki trú og þrek, Steingrímur!

Er ekki einmitt núna tími til að endast og duga og þreytast ekki? Vísa að öðru leyti á prédikun mína núna í Landakirkju, sunnudaginn 5. október kl. 14. Hún er hér fyrir neðan í blogginu. Guð blessi þessa litlu þjóð.

Sáttahöndin að þreytast