Verður er verkamaður launa sinna

Þetta ritningarvers er í það minnsta þau orð Krists sem koma fyrst upp í huga minn við þessa frétt. Gott að sjá þar líka réttarbót.

Réttlæti líðandi stundar er að lækka laun sem eru yfir milljón á mánuði og hækka þá sem vinna hörðum höndum.

Samið um 20 þúsund króna launahækkun

Flotholta-vísindi á fljótandi krónu

Nú er um að gera að draga bara djúpt andann áður en við stingum okkur útí. Fer maður ekki alltaf fyrst á kaf sem stingur sér til sunds? Svo hef ég fulla trú á því að við komum öll uppúr þessu kafi eins og korktappi og skjótumst áfram að settu marki.

Þetta eru kannski bara flotholta-vísindi í hagfræðinni fyrir fljótandi gjaldmiðilinn okkar, blessaða litlu krónuna. En ætli hún hafi ekki burði til að koma fljótar uppúr kafi en nokkur annar gjaldmiðill? Það er allavega eðli þessarar litlu "stórustu þjóðar" sem á þessa fallegu mynt með fiskum og eigin skjaldarmerki.

 

Gengislækkun stendur stutt

Frumvarp að nýjum þjóðkirkjulögum

Kirkjuþing samþykkti frumvarp að nýjum þjóðkirkjulögum í dag. Til hamingju með það. Verði þetta frumvarp að lögum frá Alþingi verða þau lög til að fullkomna þau þáttaskil sem urðu með setningu laganna um stöðu, stjórn og starfshætti þjóðkirkjunnar frá 1997. Það stóð alltaf til að þau yrðu endurskoðuð eftir tíu ár frá setningu svo hér er á ferðinni tímabær lagasetning. Björn Bjarnason, dóms- og kirkjumálaráðherra, hefur verið hvetjandi í þessu máli og leggur vonandi frumvarpið fram sem fyrst. Hann á þakkir skilið fyrir áhuga sinn á kirkjumálum og elju, hjá honum er orðin mikil þekking og skilningur á þjóðkirkjunni.

Hér er gengið mun lengra í átt að rammalöggjöf þótt fyrsta og merkasta skrefið hafi verið tekið fyrir rúmum áratug. Nú er sú kirkjuskipan fest í sessi, sjálfstæði þjóðkirkjunnar er aukið til muna og allar mótsagnir eða agnúar væntanlega horfnir, sem voru í frumrauninni. Hér er í fyrsta sinn farið svo ofan í saumana á stjórnkerfi kirkjunnar að nær öll hugsanleg úrræði, ábyrgð og vald er komið á hendur þjóðkirkjunni og stofnunum hennar hvað varðar málefni kirkjunnar. Það hefur í fyrsta sinn verið hægt núna eftir að samningarnar voru í höfn varðandi prestsetrin og kirkjueignir árið 2007. Hér er gengið lengra í því að skilgreina skiptingu æðsta valdsins í þjóðkirkjunni og ber þar hæst hina kirkjulegu þrískiptingu á hendi kirkjuþings (löggjafarvaldið), kirkjuráðs (framkvæmdavaldið) og biskups (tilsjónarvaldið). Staða sóknarbarna, þjóðkirkjufólks, er skilgreind, hlutverk grunneiningarinnar í sókninni og kirkjustjórn í héraði, gagnkvæmar skyldur ríkis og kirkju, og staða presta, prófasta og djákna, svo eitthvað sé nefnt.

Það hefur verið heiður að fá að vinna að gerð þessa frumvarps undir formennsku Péturs Kr. Hafstein, kirkjuþingsforseta, og með Bryndísi Helgadóttur, lögfæðingi úr kirkjumálaráðuneytinu. Það var hátíðleg stund að finna samstöðuna á kirkjuþingi við afgreiðslu frumvarpsins. Það hefur verið ánægjulegt að fá að vinna að þessu og fylgja því eftir, fara yfir gagnlegar ábendingar úr ýmsum áttum og sjá verkið síðan ganga upp í samstöðu kirkjuþings. Hafi allir þökk fyrir það sem lögðu hönd á plóginn og horfðu til framtíðar í kirkjunni í skugga efnahagslegra þrenginga þjóðarinnar.

 

Málað og lagað fyrir kreppuafmæli á Nikulásarmessu

Hann er ekki árennilegur gamli netasalurinn í Geirseyri við Básaskersbryggju, en hér verður dæmigert kreppuafmæli á Nikulásarmessu, 6. des., í hráum sal með smáréttum (engum stórum) og öl og límonaði bara á ís í fiskikari.

Takið frá daginn sem viljið koma í heimsókn og fagna 50 árum með klerki þarna síðdegis.

Hér svo önnur mynd af salnum áður en við feðgarnir og vinir og bræður tókum til við að mála og laga og smíða:

Ég spái því að þetta verði heitasti staðurinn í vetur.

Veður á súðum, lítið innihald, lítil þekking

Mikið skelfing veður á súðum í þessu pólitíska almennings-skjallandi tali gamla bekkjabróður míns. Lítil innistæða er fyrir þessum orðum, nema hann sé hinn nýji messías, nema hann hafi kenningu gjörvallrar kristinnar kirkju í vasanum.

Hann hefur engan áhuga á því að vita hvað er raunverulega að gerast í málefnum kirkju og kristni á Íslandi. Af miklum hugsjónaeldi er einmitt verið að vinna að sífelldri endurskoðun kirkjulöggjafarinnar í landinu. Þjóðkirkjan er stöðugt að verða sjálfstæðari með skipan sinni og starfsháttum. Ef hann hefði nú verið á landinu undanfarið hefði hann vitað það.

Hver er hann þessi maður að hann þykist vita manna best á Íslandi hvert sé inntak og kjarni kenningarinnar hjá lútherskri evangelískri kristni í landinu.

Svo vænir hann okkur, presta og stjórn Þjóðkirkjunnar, um makindi!! Sjálfur á launum eins og yfirborgaður prófastur og makar krókinn.

Leitt að hann níðir niður skóinn á einni kirkju í landinu í stað þess að berjast fyrir stöðu sinnar eigin. Hvar er krafan fyrir Fríkirkjuna? Væri ekki nær að setja hana fram í stað þess að vega sig upp á gagnrýni á aðra.

Um sektarkennd má mikið segja. Finnst virkilega einhverjum ærlegum presti eðlilegt að segja fólki að það hafi ekki dansað í kringum gulkálfinn? Þjóðin hefur vissulega ekki öll grætt á því en efnishyggjan hefur verið ferleg í landinu öllu í mörg ár. Efnishyggjan hefur læst sig svo rækilega um merg og bein þessarar þjóðar að það er enginn saklaus.

Og milljarðar eru þetta ekki sem þjóðkirkjan hefur umfram önnur trúfélög í landinu. Upphæðirnar eru einfaldlega hærri vegna fjöldans sem tilheyrir þjóðkirkjunni.

Þjóðkirkjunni er ekki lengur stjórnað af kirkjumálaráðherra. Það ætti sr. Hjörtur Magni að vita ef hann vissi eitthvað um hvað hann er að tala. Það er enginn prestur lengur skipaður af ráðherra og öll stjórnsýslan er að meira eða minna leyti komin yfir til biskupsstofu og undir kirkjuþing og kirkjuráð. Mikið væri gaman að fá að fræða þennan Tjarnarprest um það sem er raunverulega að gerast. Nema hann viti það mæta vel en tali gegn betri vitund. Það væri eftir öllu.

Guð blessi Ísland og forði okkur frá svona samsuðu og árásarhneigð í garð annars trúfélags. Það á ekki að geta gerst á Íslandi, en það væri eftir öllu að hann reyndi að láta eitthvað af kastljósinu yfir sjálfan sig sem beint er að mótmælendum á Austurvelli um þessar mundir.

 

Fagnar úrsögn úr þjóðkirkjunni

Áfram er krónan rægð og rökkuð niður

Vandi krónunnar er ekki í henni sjálfri, blessaðri, né heldur í sjálfstæði landsins. Vandinn er að fjármálamenn og stjórnmálamenn hafa keppst við að tala hana niður og rægja eigin gjaldmiðil svo jaðrar við landráð. Væri ekki nær að tala hana upp eins og færi er á samkvæmt almennu markaðslögmáli!

Það væri spennandi að sjá blaðamenn taka það vægðarlaust út hverjir hafa hag af því að rakka krónuna niður þótt það kosti Ísland næstum sjálfstæðið. Eru það pólitískir evrusinnar? Eru það ákveðnir atvinnuvegir? Er það ákveðin fjármálastarfsemi?

Vandinn endurspeglast í þeim aðstæðum sem Seðlabanki, Fjármálaeftirlit og Ríkissjórn hafa staðið frammi fyrir en liggur grafinn í hlaðinu hjá þessari litlu þjóð. Vandinn liggur í stöðunni sem var komin upp í hinu markaðsvædda fjármálakerfi þjóðarinnar og afstöðu alls almennings, i.e. fjármálaskuldbindingum Íslendinga og fjárfestingum þeirra sem byggðu ekki á eignum og eigin atorku heldur á lánsfé, mestu að utan.

Mér sýnist fátt vera að breytast í afstöðu almennings. Hann ætlar bara að lengja í lánum, losa um sparnað og hrifsa til sín erlend lán í þessa hít. Það mun sennilega allt brenna upp í eldi verðtrygginganna.

 

Krónunni verði leyft að falla

Vandi þjóðarinnar endurspeglast í stöðu ráðamanna

Miðað við þessa frétt er rökrétt að álykta að vandi þjóðarinnar endurspeglast í vandanum sem Seðlabankinn, Fjármálaeftirlitið og ríkisstjórnin hafa staðið frammi fyrir um nokkurt skeið.

Seðlabankinn kemur heim með þau skilaboð að við fáum hvergi fyrirgreiðslu með gjaldeyri hjá nágrannaþjóðum okkar vegna stöðu bankakerfisins.

Fjármálaeftirlitið getur ekki átt allskostar við stöðu bankanna því þeir voru í einhvers konar ógnarjafnvægi, þ.e. yfirstærð gagnvart ríkissjóði og tímasprengja sem útlendingar köstuðu á milli sín.

Ríkisstjórnin veit að staðan er alvarlegri en nokkur gat ímyndað sér að yrði í öllu góðæristali efnishyggjunnar og beið fram á elleftu stundu með að grípa inní rekstur þeirra.

Vandinn endurspeglast í þeim aðstæðum sem þessir ráðamenn hafa staðið frammi fyrir en lá í öðru hjá þessari litlu þjóð. Vandinn liggur í stöðunni sem var komin upp í hinu markaðsvædda fjármálakerfi þjóðarinnar og afstöðu alls almennings, i.e. fjármálaskuldbindingum Íslendinga.

Vandi krónunnar er ekki heldur í henni sjálfri, blessaðri, né heldur í sjálfstæði landsins. Vandinn er að fjármálamenn og stjórnmálamenn hafa keppst við að tala hana niður og rægja eigin gjaldmiðil svo jaðrar við landráð.

Sameining Seðlabanka og FME góður kostur

Fjölmiðlar í heljargreipum Davíðs

Fjölmiðlarnir sýna aftur hvað þeir eru máttlausir gagnvart svona ræðum sem eru yfirfullar af upplýsingum sem ekkert er unnið úr. Í stað þess að endurtaka bara sönginn hans Davíðs ættu þeir núna að vera á fullu að fara yfir skotin hans í allar áttir og greina við hverja hann á eða það sem er meira virði, greina hvert hann er að stefna, hvað ætlar hann sér í næsta leik. Nú vill hann að þeir eyði tíma í "Þúsund milljarða manninn", þriðja manninn í hrakfallasögu Matthildar.

Frá hverju er hann að beina athygli yfirborðskenndrar fjölmiðlunar Íslands? Honum tekst meira að segja að stinga þarna á veikan blett í heiðri blaðamanns og gera hann helst óvígan (svo hann ráðist ekki aftur á hann sjálfan og stöðu hans). Hann hótar að draga aðra með sér með órökstuddum ásökunum í allar áttir.

Sjáið hvernig hann dreilir sök til hægri og vinstri. Sjáið hvernig hann tengir saman fjármálaeftirlitið og eignarhald á fjölmiðlum án tengingar. Hvað var að gerast í höfðinu á honum þarna?

Sjá fjölmiðlamenn ekki að hann ætlar að minnsta kosti að draga forseta Íslands með sér í fallið (ef það verður) vegna gamalla sárinda yfir örlögum fjölmiðlafrumvarpsins? Hver stóð fyrir breytingum á stöðu FME 1998?

Sjáið hvernig hann lætur eftirmann sinn og fyrrum samherja hafa það óþvegið. Ætlar hann greinilega að draga hinn mæta, hófsama og trausta stjórnmálaleiðtoga, Geir Haarde, með sér í fallinu líka. Er það ekki takið sem hann hefur haft á forsætisráðherra á liðnum misserum?

Hvar eru frjálsir og fullveðja fréttaskýrendur og greinendur?

Nú reynir á þolrif fréttamannsins, að hann láti ekki þennan boxara erta sig með slíkum höggum og missi marks á klár sjónarhorn vegna skyndilegrar reiði sem Davíð er að reyna að vekja upp. Nú þýðir ekki að æpa á ráðamanninn og vaða að honum með offorsi eins og fréttafólk hefur stundum orðið uppvíst að á blaðamannafundum að undanförnu. Þá skera þeir sig ekki úr gremju almennings en hvert vindhöggið af öðru fyllir blaðsíður og fréttatíma með óunnum fréttum.

Fjölmiðlar í heljargreipum

Vonandi hressist Björn bóndi

Leitt að heyra af erfiðleikum hjá félagi Björgólfs Guðmundssonar, þess mæta manns og mannvinar. Hvar eru nú allir þeir sem hann studdi með ráðum og dáð í menningu, listum og framfaramálum? Þetta er allaveg kveðja mín með von um að úr rætist.

Eignarhaldsfélag West Ham í greiðslustöðvun

Afar slæmt að geta ekki þagað

Það er mjög rangt mat að seðlabankastjóri geti talað jafn frjálslega út frá sjálfum sér og sínu hjarta og Davíð gerir nú í annað sinn á stuttum tíma. Tíminn hefur verið erfiður mörgum og það er afar brýnt að einstaklingar í áhrifastöðum, eins og formaður bankastjórnar miðbanka Íslands, hafi vald á sjálfum sér og eigin egói svo þeir geti lifað og talað eftir því hlutverki sem þeir gegna.

Það er næstum því dómgreindarleysi að seðlabankastjóri leggi pólitískt mat á gjörðir og ummæli annarra og enn verra að hann leggur dóm á það sem "einhver annar" hefur sagt eða það sem honum finnst að einhver annar hafi verið að segja eða gefa í skin. Hvaða smjörklípuvísindi eru þetta eiginlega þegar hann segir að "fyrirhyggjuleysi sáðmanna hafi ráði þar miklu"? Þetta er sömu tegundar og þegar hann sló fram "óreiðumönnunum" og ætlaði sjálfsagt að slá einhvern utanundir. Vindhögg.

Þessi tilvitnun í dæmisögu Jesú af sáðmanninum fer ekki manni sem á að leggja fram tölur, rökstutt mat og efnahagslega yfirsýn í þágu þjóðarinnar. Hætti ekki einmitt dr. Benjamín H. J. Eiríksson, einn menntaðist hagfræðingur Seðlabanka Íslands á sínum tíma, eftir að hann fór að tala um hjálp heilags anda? Einhvern tíma var því hvíslað að mér, en ég sel það ekki dýrara en ég keypti. 

Uppskeran eins og sáð var